Camponotus nicobarensis

Z WikiMrówki

Opis gatunku

Camponotus nicobarensis
SYNONIM
C.nicobarensis queen.JPG
Camponotus nicobarensis
Klasyfikacja taksonomiczna
Królestwo: Animalia
Klad: Euarthropoda
Klasa: Insecta
Rząd: Hymenoptera
Rodzina: Formicidae
Podrodzina: Formicinae
Plemię: Camponotini
Rodzaj: Camponotus
Gatunek:  C. nicobarensis
Nazwa binominalna
Camponotus nicobarensis
Mayr, 1865
Dane hodowlane
Trudność hodowli: 2/4*
Popularność hodowli: 2/4**
Okres rojenia: -
* 1 - łatwy, 4 - b. trudny ** 1 - popularny, 4 - niemal nie do zdobycia


Camponotus nicobarensis - jeden z azjatyckich przedstawicieli bardzo licznego rodzaju Camponotus (Gmachówki), wyróżniający się stosunkowo szybkim rozwojem potomstwa. Z wyglądu mrówki te są podobne do Camponotus habereri, a ich kolonia może osiągnąć do kilku tysięcy osobników. Jest to gatunek, który największą aktywność wykazuje w nocy. W naturze występuje na stanowiskach półpustynnych oraz sawannach, a swoje gniazda zakłada w spróchniałym drewnie, pędach bambusa oraz pustakach.

Wygląd

  • Królowa - Kolor: pomarańczowo - brązowy do ciemnobrązowego;
  • Robotnica - Kolor: pomarańczowo – brązowy do brązowego.

Kolorystyka królowej oraz robotnic może różnić się w zależności od miejsca pochodzenia.

Wielkość

Polimorfizm

Kasta robotnic dzieli się na podkasty: minor, media i major.

Występowanie

Azja: Bangladesz, Chiny, Indie, Tajlandia, Wietnam, Wyspa Nicobar (MAPA)

Hodowla

Warunki hodowlane

C.nicobarensis

Camponotus nicobarensis jest gatunkiem dość sucholubnym. Wymaga gniazda z wyraźnym podziałem stref wilgotnych oraz suchych. Dla młodej kolonii odpowiednia będzie probówka z kilkoma przegrodami korkowymi, przy czym wilgotna komora może być najmniejszą.

Większe kolonie można przeprowadzić do gniazda akrylowego, gazobetonowego lub korkowego.

Pokarm

W naturze gatunek ten żywi się głównie drobnymi owadami oraz owocami.

W warunkach hodowlanych świetnie sprawdzi się miód, wszelkie owady karmowe, takie jak muszki owocówki, karaczany, świerszcze oraz słodkie owoce. Większym koloniom w celu wzbogacenia diety można podawać np. martwe oseski mysie.

Temperatura

Zalecana temperatura dla tego gatunku to ok. 24 – 28℃ w gnieździe oraz 21 – 35℃ na arenie.

Sposób zakładania gniazda

Królowa zakłada gniazdo w sposób klasztorny.

Zimowanie

Ze względu na region występowania, gatunek nie wymaga zimowania.


Własne obserwacje

Z moich obserwacji wynika, że trzymają potomstwo zawsze jak najdalej od wilgotnej komory, w której znajduje się maksymalnie kilka robotnic.

Myślę, że warto nadmienić, iż nawet samotne królowe tego gatunku bardzo chętnie pobierają pokarm. Moja królowa codziennie zjadała muszkę owocówkę, a raz w tygodniu kroplę miodu. Obecna kolonia przepada za muszkami owocowymi oraz winogronami.

W moim przypadku sprawdza się temperatura ok. 28 – 29℃ w gnieździe z nocnymi spadkami do ok. 24 – 26℃ w zależności od temperatury w pokoju. Zauważyłam bardzo szybki rozwój w takich temperaturach.

Zobacz też

Źródła


Jinia (dyskusja) 12:50, 17 sie 2018 (CEST)